ஏகமேவ அத்வதீயம் :
இருப்பது ஆத்மா ஒன்றே !
தினம் தூக்கத்தில் இந்த உலகம் இல்லை. ஏனெனில் தூக்கத்தில் மனமோ , உடலோ , உலகமோ இல்லை. எழுந்தவுடன் மனம் விரிகிறது, அதனால் உலகம் தெரிகிறது. மனமோ , சரீரமோ இல்லாமல் உலகத்தை யாரும் பார்க்க முடியாது.
" விஸ்வம் தர்ப்பண திருஷ்யமான நகரி துல்யம் நிஜ அந்தர்கதம் "
உள்ளே இருப்பதே வெளியே புலன்கள் மூலம் தெரிகிறது ! கனவும் அதுபோல தானே ! சுகமான கனவானால் யாரேனும் எழுப்பி விட்டாலும் பிடிப்பதில்லை.
விழிப்பில் பெரும் தனவானன பணக்காரன் கனவில் பிச்சை எடுக்கலாம். ஏழ்மையால் அலையலாம். அவனுக்கு கனவிலிருந்து யாரேனும் எழுப்பி விட்டால் " அப்பாடா ! " என்று சந்தோஷத்தில் நன்றி கூறுவான். அதே நேரம் பரம தரித்திரன் தனது கனவில் ஓர் சக்ரவர்த்தியாக கனவு காண்கிறான் எனக் கொள்வோம். அவனை எழுப்பிவிட்டால் ........கோபத்துடன் அடிக்க துரத்துவான் , ஏனெனில் எழுந்ததும் ஒன்றுமற்ற நிலைமை .......கனவில் அனுபவித்ததை எல்லாம் இழந்த துயரம். இவனுக்கு சாம்ராஜ்ஜியம் நஷ்டமடைவதால் அவன் எழுந்திருக்க விருப்பபட மாட்டான் !
கனவு சுகமானால் எழும்ப விருப்பமில்லை - கனவு துக்கமானால் ஒரு ஆஸுவாசம் ....அப்பாடா என்ற விழிப்பு இருக்கும் .
நமக்கு துக்கம் நேருவதும் இதுவே ! அருள் நம்மை கருணையுடன் இந்த பிரபஞ்சம் என்ற கனவில் இருந்து விழிக்கவே .............துக்கம் நேர்வது ......அதன்மூலம் விசாரம் பிறக்கவே ! பகவானது கருணையே துக்கம் நேர்வது .......!
அத்வ யம் ஆத்மானதேவ குருதேவு .. பிரபோத சமையே
இரண்டு இல்லாத ஆத்மா தான் இருக்கு - ஆத்மா , முக்தி , சாந்தி எல்லாம் இதுதான் - என்பது தெரியும்.
' இருக்கின்றேன் ' - என்ற பேருணர்வு தான் இருக்கு . அதிலேதான் மனம் இருக்கு , அது பாதி விரிந்தால் கனவு , முழுதும் விரிந்தால் நனவு , மனம் லயம் ஆனால் தூக்கம். இந்த மூன்று அவஸ்தைகளும் அகந்தைக்கு தான் .
விழிப்பு நிலையில் , எனக்கு தானே உலகம் தெரிகிறது . உலகம் வந்து என்னிடம் சொல்லவில்லையே .......' நான் இருக்கிறேன் ' என்று ........எனவே
இந்த ' நான் ' விசாரத்திற்கு உரியது.
உலகம் நான் பார்க்கும் உலகமாக இல்லை ..........பின்பு , விசாரம் செய் , என்றார்கள் .............தவறான தோற்றத்திலிருந்து விலகி நின்று பார் என்றனர் நம் ரிஷிகள் !
இதுதான் முதலில் மாயை , அகங்காரம், கனவு போன்றதே .........என்று சொல்வது ! விசாரித்து , உண்மையான உணர்வுக்கு போய்விட்டால் .........ஆன்மாவுக்கு போய்விட்டால் ..........நித்ய , முக்த , சுத்த , புத்த வஸ்துவுக்கு போய்விட்டால் ,,,,,பகவத் சாட்ஷாத் சொரூபத்துக்கு போய்விட்டால் .....அங்கு சலனம் கிடையாது. அந்த நிச்சல நிலையே சிவம் !
இந்த நிச்சல நிலையிலிருந்து திரும்பவும் எழுந்தால் .........எண்ணங்கள் ஏற்படும், சித்த விருத்திகள் ஏற்படும். மனம் கிளம்பும். திரும்பவும் உலகம் தெரியும் !
அந்த நிச்சல நிலையிலிருந்தே,,,,,, ஒரு ஆற்றல் , சக்தி , தோன்றும். .உலகத்தை ........பார்ப்பதும் அதன் வழியே! இந்த சக்தியே என்னுள் மனசாகவும் , வெளியே புலன்களின் வழியே பிரபஞ்சமாகவும் தெரிகிறது.
பிரபஞ்சமாக தெரிகின்ற வஸ்துவே .........உள்ளே மனசாகவும் , மனசு அடங்கும் போது , உள்ளே நிச்சல , பிரகாசமான வஸ்துவாகவும் பிரகாசிக்கிறது . இந்த நிச்சலமான வஸ்துவை ஆத்மா , புருஷன் .......சிவன் என்கின்றனர் . இதில் சலனம் ஏற்பட்டு வெளியில் தெரிவதை சக்தி , பிரகிருதி ...........லோகம் , உலகம் என்கின்றனர் . இந்த இரண்டையும் ஒன்றாக்கி பரமேஸ்வரன் ...........நாராயணன் ........என்ன பேர் வேண்டுமானாலும் சொல்லலாம். ரெண்டும் ஒரே வஸ்து தான் !
சமுத்ரத்தில் அலை மோதும் பொழுது எப்படி அலையும் , குமிழியும், நுரையும் ஒரே பொருளில் இருந்து வந்ததோ அதே போல ..........
இந்த நிச்சலமான ஆத்மாவில் இருந்து வந்த மனசும் , பிரபஞ்சமும் ஒன்றின் மூலத்திலிருந்து வெளிவந்ததே.
சௌந்தர்யலகரியில் ஆச்சாரியாலும் மனஸ்த்வம் எனத் தொடங்கும் பாடலில் இதனையே மனது , ஆகாயம் ,வாயு ......... என பஞ்ச பூதமாக அந்த வஸ்துவே ..... பிரபஞ்சம் என விரிவதாக சொல்கிறார்.
விஷ்ணுசஹஸ்ஹர நாமாவிலும் முதல் நாமாவான விஸ்வைஸ நமஹ என்பதன் அர்த்தமும் இப்போது நன்கு புரியும்.
விஸ்வத்தோட ரூபத்தில் பகவான் தான் இருக்கிறான் .............வேறென்ன !
முதலில் இந்த விஸ்வம் மாயை , திருஷ்யம் .......என்று விலக்கி உள்ளே சென்று .............இது மனம் உதித்தால் தெரிவது , இந்திரியங்களால தெரியக்கூடியது ....... விலக்கி , விலக்கி ...., விசாரித்து .........திருஷ்யத்திலிருந்து திருக்குக்குப் ( பார்க்கிறவனுக்கு ) போறோம்.
' நான் ' என்ற உணர்வுக்கு போறோம். இந்த உணர்வை சாட்ஷாத்காரம் செய்துவிட்டோமானால் , அப்புறம் இந்த திருஷ்யம் ( பார்க்கப்படுவது )
இந்த உணர்வோட " பாவம் " தான் .
இப்பொழுது தான் நன்கு , தெளிவாகத் தெரிகிறது.......... உள்ளே இருப்பதே வெளியில் தெரிகிறதென்பது , இங்கு எல்லாமே நாம் தான் , ஆத்மசொரூபம் தான் , பகவான்தான் ...........ஆத்மாவிலிருந்து அன்னியமா ஒரு வஸ்துவும் இல்லை. ஆன்மாவின் பிரதிபிம்பம் தான் எல்லாம் .
யெச்மின் சர்வாணி பூதாநி .............தத்ரகோ மோஹஹா சோஹஹா
ஞானியின் நிலையை உபநிஷத் கூறுகிறது ..........." யாருக்கு எல்லாம் ஆத்மசொரூபமாகத் தெரிகிறதோ , அவனுக்கு அங்கே மோஹமெங்கே ? சோஹமெங்கே ? அவன் யாரை வெறுப்பது ? யாருக்கு சொந்தம் ? அவன் இங்கே செய்யறதுக்கு என்ன இருக்கு ?
அவனுக்கு ஒரே ஆத்மாவில தெரியற பிரதிபிம்பம் தான் எல்லாம் ........ அவனுக்கு அன்னியமா ஒரு வஸ்துவும் இல்லை !
இந்த நிலையை ரெண்டு விதத்துல அடையலாம்
ஒண்ணு நேரடியாக ஆத்ம விசாரம் பண்ணி அடையலாம் , மற்றொன்று இதை ஒத்துக்கொண்டாலே போதும். இதற்கு தகுந்த படி உலக விவகாரங்களில் ராஹத் துவேஷம் நீக்கிட்டாலே போதும்.
இதுக்கு practical sidela பாகவததுல உத்தவருக்கு உபதேசம் செய்யும் விதமாக பகவான் சொல்றது ..............
" உத்தவா ! இந்த தத்வம் உனக்கு சாட்ஷாத்காரம் ஆகணும்னா ..........basically யாரையும் பத்தி எதுவும் பேசாதே !
ரொம்ப simple teaching........ ஆனா ரொம்ப கஷ்டம் ! நடைமுறைல ......!
யாரையும் துதிக்கவும் செய்யாதே ! நிந்தை பண்ணவும் செய்யாதே !
எது பண்ணினாலும் ஆத்மாவிலிருந்து அன்னியமா ஒரு வஸ்துவை கொண்டு வந்தாச்சு !
அதனாலதான் ஞானிகள் இயல்பா அந்த நிலைல இருக்கிறார்கள் ....ஒரே ஒரு பொருள் தான் இருக்கு , அன்னியமா எதுவும் இல்லை என்ற நிலை அவர்களுக்கு சஹஜமா , naturala இருக்கு. யாரையும் துதிப்பதும் இல்லை , எவரையும் நிந்தை பண்ணுவதும் இல்லை . யாரைவிடவும் மேலயும் இல்லை , கீழெயும் இல்லை...........ஒரே வஸ்து தான் இருக்கு என்பதே அவர்கள் நிலை !
யார் மற்றவரை பற்றி நிந்திக்கவோ , துதிக்கவோ செய்றானோ , அவன் சாட்ஷாத்காரத்திலிருந்து நழுவிடுவான் ...........கீழே விழுந்திடுவான் !
அசத் அபிநிவேஷகா .....................
அசத்தில அவன் விழுந்திடுறான் !
எனவே விவகாரப் பிரபஞ்சத்துல எல்லாம் பகவத் சொரூபம் ! இந்த தத்துவத்தை ஒத்துக்கொண்டு அஹங்காரம் உதிக்காமல் விவகாரம் பண்ணினோமானால் ஜகத் பூரா ..............கண்ணாடி மாதிரி என்ற அனுபவமே சாட்ஷாத்காரம் கொடுத்திடும்.
ஆத்மஞானதுக்கு ஒரே விக்னஹம் அஹங்காரம் தான் ! அபிமானம் தான் !
அதனாலதான் பாகவததுல .........பகவான் இன்னொரு சாதனையும் சொல்கிறார் .....
அதுல .
எல்லாரும் பகவத் சொரூபணும் சங்கல்பம் பண்ணிட்டு நமஸ்காரம் பண்ணு .........
இந்த அபிமானம் அழியரதுக்கு மருந்துன்னு சொல்றார். கழுதையாக இருக்கட்டும் , குதிரையாக இருக்கட்டும். நல்லவனாக இருக்கட்டும் , கெட்டவனாக இருக்கட்டும் ..........எல்லாமே ஆத்மசொரூபம்ணு சங்கல்பிசிக்கிட்டு நமஸ்காரம் பண்ணனும். இந்த ' பாவம் ' உனக்குள்ள வர வர நமஸ்காரம் பண்ணு.
யாரு நமஸ்காரம் பண்றா ? யாருக்கு நமஸ்காரம் ? அஹங்காரம் ....ஆத்மாவுக்கு நமஸ்காரம் பண்றது !
யாரும் ,...........யாருக்கும் பண்ணல ! நமக்குள்ள இருக்குகிற அஹங்காரம் ...........ஆத்மாவுக்கு நமஸ்காரம் பண்றது.
ஞானி தனக்குள்ள அஹங்காரம் முளைக்கவே விடறதில்ல .........தனக்குள்ளே எப்பவும் இருக்கிறதால அவன் எப்போதும் நமஸ்காரம் பண்ணிட்டே இருக்கான். அஹங்காரம் உதிக்காம இருக்கறதுதான் உண்மையான நமஸ்காரம் !
pre - judgement இல்லாம இருக்கறது , தன்னோடதுன்னு எதுவும் இல்லாம இருக்கறதுதான் ..........உண்மைல ஆத்மாவா இருக்கறது .
கண்ணாடில தெரியற பிரதிபிம்பம் தான் என் முன்னால இருக்குனு ......
என்னோட ஆத்மாதான் எதிர்ல மனிதரா , உயிரினமா இருக்குனு தெரிஞ்சிகிறது .........அனுபவமாக உணரும்போது ............
இரண்டு இல்லாத ஆத்மா ஒன்றே இருக்கு !
என் குடும்பத்தில இருக்கிறவங்களே எதிரியா இருக்காங்கன்னா .......என்னுள் உள்ள ஏதோ வாசனை ஒன்று அவர்கள் மூலமா வெளியில் நிகழ்வாக ( கண்ணாடில உருவம் தெரிவது போல )
நடந்து ஏதோ கணக்கு தீர்க்கப்படறது ! ஆபீஸ்ல மேலதிகாரி கோபிக்கிறான ...............ப்ராரப்தம் ஏதோ தொடர்பு படுத்தி ஏதோ தீர்க்கப் படுது. எனக்குள்ளேயும் , அவனுக்குள்ளயும் ஏதோ connected ஆக இருக்கு.
எனக்குள் உள்ள வஸ்துவோட reflection தான் அவன். அவனை அப்படியே ஏற்றுக்கொள். அவனும் ஆத்மசொரூபம்னு ஏற்றுக்கொள் . அவனிடம் வாங்கவேண்டிய திட்டுகள் எல்லாம் அமைதியாக , எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாமல் வாங்கிக்கொண்டாய் எனில் ,
ப்ராரப்தம் இருவருக்கும் உள்ளது தீர்ந்துவிடும். தீர்ந்தால் ......அவன் மாற்றப்படலாம் , நாம் மாற்றப்படலாம் , அல்லது அவனே மாறி விடலாம்.
பிரபஞ்சம் பூராவும் உள்ளதான் இருக்குங்கற தத்வதோட இரகசியம் நம்மள centre ஆ வச்சுக்கிட்டு உலக விவகாரம் பண்றதுக்காக !
இதுதான் பக்தில " எல்லாம் பகவான் இச்சை " என்கிறோம்.
எனவே உள்ள அன்பு உருவானால் வெளியவும் அன்பு பெருகுகிறது , வெறுப்பு உள்ளே எழுந்தால் வெளியில் ஏதோ ஒரு வடிவில் அது திரும்ப வருகிறது.
அதனால் தான் பகவானும் ,
ஒருவனாம் உன்னை ஒளித் தெவர் வருவார்
உன் சூதே இது அருணாச்சலா !
என்கிறார். தாயுமானவரும் இதனை ..........
தன்மயமாய் நின்றநிலை தாமே தானாகி நின்றால்
நின்மயமாய் எல்லாம் நிகழும் பராபரமே !
என்கிறார்.
என்னோட தொடர்புடைய எதுவும் , எவரும் என்னுள் உள்ள வாசனையின் பிரதிபிம்பம் தான் வெளியில் உருவமாக வைக்கப்பற்றுக்கு ..........பகவானே! நீ தானே இதெல்லாமா இருக்க !
இரண்டாவதா உன்னவிட எதுவுமில்லையே !
எல்லாமே நீதானே !
என்கிறார். தாயுமானவரும் இதனை ..........
தன்மயமாய் நின்றநிலை தாமே தானாகி நின்றால்
நின்மயமாய் எல்லாம் நிகழும் பராபரமே !
என்கிறார்.
என்னோட தொடர்புடைய எதுவும் , எவரும் என்னுள் உள்ள வாசனையின் பிரதிபிம்பம் தான் வெளியில் உருவமாக வைக்கப்பற்றுக்கு ..........பகவானே! நீ தானே இதெல்லாமா இருக்க !
இரண்டாவதா உன்னவிட எதுவுமில்லையே !
எல்லாமே நீதானே !
