மஹா பெரியவாளின் உபதேசங்கள் 1:
மன நிறைவு :
அவசியமில்லாமல் ஏராளமாகச் சம்பாதிப்பதும், அவசியமில்லாமல் விரயமாகச் செலவழிப்பதும், அல்லது பூதம் காத்த மாதிரி பாங்கில் மூட்டை மூட்டையாய் போட்டுவைப்பதும் ரொம்பப் பிசகு.
குறைந்த வருமானம் இருந்தாலும் போதும் என்ற மனசோடு சமாதானம் செய்து , அதில் கவனத்துடன் செலவழிக்க வேண்டும்.
பண விஷயத்தில் கொடுக்கல் , வாங்கலில் பெரும்பாலும் நாம் கணக்காகவே இருக்கிறோம்.
ஆனாலும், பணத்தைக் கொடுத்து பல வஸ்துக்களை வாங்குகிறோமே , அவற்றில் தான், இத்தனை வஸ்துக்களே நமக்குப் போதும் என்று கணக்காக இருக்கமாட்டேன் என்கிறோம்.
நாம் உயிர்வாழ இந்த வஸ்து அவசியம்தானா ? என்று பார்த்துக் கணக்காகச் செலவு செய்வதே உண்மையில் " கணக்காய் இருப்பதாகும்."
நமக்கு அது வேண்டும், இது வேண்டும் என்று சதா அரிப்பு இருக்கிற வரையில் நாம் தரித்திரர்கள் தான்.
இப்போது கோடிஸ்வரனிலிருந்து எல்லோருக்கும் இந்தக் குறை இருப்பதால் எல்லோருமே தரித்திரர்களாகத்தான் ஆகி இருக்கிறோம்.
ஒரு லாப நஷ்ட வியாபாரமாகக் கருதாமல் , பிறர் கஷ்டத்தை தீர்க்க நம்மால் ஆனதைச் செய்ய ஆரம்பிக்க வேண்டும்.
ஆரம்பித்துவிட்டால் போதும், அதனால் பிறத்தியார் பெறுகிற பலன் ஒரு பக்கத்தில் இருக்கட்டும் !
நமக்கே ஒரு சித்த சுத்தியும், ஆத்ம திருப்தியும் , சந்தோசமும் ஏற்பட்டு அந்த வழியில் மேலும் மேலும் செல்வோம்.
அதிகமாகப் பொருட்களைத் தேடிப் போவதால் வாழ்க்கைத் தரம் உயர்ந்துவிடாது. உண்மையில் வாழ்க்கைத் தரம் என்பது வெளிவஸ்துக்களின் பெருக்கத்தில் இல்லை.
தரமான வாழ்க்கை என்பது போதும் என்ற மன நிறைவோடு இருப்பதுதான் .
மேலும் மேலும் பணம் தரும் தொழில் , மேலும் மேலும் வியாதி தருகின்ற காரியங்கள் இவற்றை விட்டு விட்டு நிம்மதியோடு , நிறைவோடு, அடங்கி வாழ்வதற்கு முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
மனுஷ்ய ஜன்மா பிரயோஜனம் உள்ளதாக ஆக வேண்டுமானால், நமக்கு ஜீவிப்பதற்கு அத்தியாவசியமாக எவ்வளவு தேவையோ, அதற்கு மேல் ஒரு இம்மி கூட விரும்பக்கூடாது. இதுவே " அபரிக்ரஹம் " என்னும் பாவமாகும்.
No comments:
Post a Comment