சுகம்  - பூரணத்துவம் -  ஆத்மா :

   

           நான்  யார் ?   என்ற  ஞான  விசாரம்  மிக  முக்கியம்.
( தன்னை   தான்  அறிய  )   ஒரு   சாதகன்   செய்யவேண்டியதாக   பகவான்  அருளியதும்   இதுவே.   சகல   அனர்த்தங்களுக்கும்    காரணமான   இந்த   நான்   என்பதை   அறிந்தால்   அனைத்தும்   அறிந்ததாகும்,  என்பதே  பகவானது  அருள்மொழியாகும்.


                 இந்த   ஆத்மாவே   தானே     சுகசொரூபமாக   இருந்துகொண்டு ,     வெளியே   போகங்களாக  ( உலகமாக ,  உலகப்பொருட்களாக   தன்னை  வெளிப்படுத்தி ) அதுவே ,   அதனை   அனுபவிக்கும்   மனமாகவும்  வெளிப்படுத்திக்கொண்டு  இருக்கிறது.

             ஆத்மாவே    சாதகனுக்குள்  தன்னை   வெளிப்படுத்த   கருணைகொண்டு   வெளியே ,   மனமாக ,   சரீரமாக ,  வஸ்துக்களாக,  அனுபவிக்கும்  விஷயங்கள்,  பல  பொருட்களாக   மாறியது.

             இதில்   சுகத்தை   அடைந்து ,  அதாவது   வெளியே விளையாடி ,   விளையாடிக்  களைத்து ,  தற்காலத்துக்கு   ஒரு   ஓய்வு ,  ( விஸ்ராமம் ,  விஸ்ராந்தி )  பெற,  அதற்காகவே   சுஷுப்தி ( ஆழ்நிலை  தூக்கம் ).  இதிலிருந்து   முற்றும்  வெளியே   போகணும் ,  இனியும்  விளையாட்டு   வேண்டாம்  என்ற   போது ,  முமுட்சுத்வம்  வருகிறது.  ( அதாவது   முழுமையான   விஸ்ராந்தி , விஸ்ராமம்  வேணும்  என்றபோது   மட்டுமே )

           அந்தநிலையிலேயே   இந்த   ஆத்மா    எதுவாக  வெளியே   தன்னை  மனமாக ,  சரீரமாக ,  பொருளாக ,  விஷங்களை  அனுபவித்த  மனமாக   மாறினதோ ,  அதுவே   தன்னைதானே   பிரகாஷப்  படுத்த ..... வெளியே  மாற   செயல்பட்ட   அதே   ஆற்றலே ..........இப்போது  உள்ளே   திரும்ப   ஞான  விசாரமாக   அதே   ஆற்றல்   செயல்படுகிறது.

          ஒரே   ஆற்றல்   வெளியே   சென்றால் ......மனம் ,  உலக  அனுபவங்கள் .   அதே   ஆற்றல்  உள்ளே   திரும்பினால்   ஆத்மப்  பிரகாசம்,  ஆத்ம சொரூபம்.

         தன்னைத்தானே   பிரகாசமாக்க ,  சிரத்தையாக , வெளிப்படும்  இந்நிகழ்ச்சி   ஒரு  விபூதி, வைபவம் ......manifestation  ,  ஒரு   பக்குவம்  மிகுந்த   அந்த   சரீரத்துக்குள்    ஓர்   அந்தர்யாமியாய்   வெளிப்படும்.  இப்படி   தன்னை   அந்தர்யாமியாய்   வெளியிடும்   நிகழ்வே   அருளாய் ........அருள்  சக்தி    தான்
ஞான  விசாரம் ,......அருளால்   ஞான  விசாரம்   என்ற   உருவில் , சிரத்தை   என்ற  உருவில் ,  பக்தி  உருவத்தில் ,  அனுபவம்   என்ற   தாரையாய் ...........அந்த   சிற்சக்தி   உருவில் ,   அந்தப்   பக்குவிக்குள்   ஸ்புரிக்கிறது.

       
        அந்த   உயர்ந்த   பக்குவியின்   உள்ளே   ஸ்புரித்து,  அவனது   மனம் ,  புலன்கள் ,  கரணங்கள்,   அனுபவங்கள்   அனைத்தும்   தனது   பக்கமே   இழுத்துக்கொள்கிறது. அங்கு   ஆத்மாவே   தன்னை  வெளிப்படுத்திகொள்கிறது     ( சிற்சக்தி   இந்த   அற்ப   ஜீவனை   முழுங்கி   விடுகிறது ).

       
          இது   ஒரு   திருவிளையாடல்.

   
       இதனையே   ஒரு  சாஸ்திரோத்மாக   பார்க்கின்றபோது,  "  ஞான  விசாரமே  மிக   முக்கிய   சாதனம்  "  என்று   பகவான்   கூறினார்,

        இவ்விதம்    அந்தர்யாமியே   ( ஞான  விசாரத்தை  ) அனுக்கிரகம்   செய்கிறது.  விசாரம்   பண்ணுவதற்கு   தேவையான   ஆற்றலை  ( Power ) அந்தர்யாமியே   தருகிறது.

      " இதயத்தில்  நான்  என்று   நடித்திடுவையால்   உன்பேர்தான்- 
        இதயம்      என்றிடுவார்   தாம் ! "  -  என்று    பகவானும்   பாடினார்.


"  ஹே !  அருணாச்சலா !   இந்த  ஞான   விசாரத்  தெளிவு  என்னுள்   வர   நீயே   கருணைகூர்ந்து    உன்னை   என்னுள்   வெளிப்படுத்திகொடு  "  -  என்று   அக்ஷரமண   மாலையில்   பல  இடங்களில்   பாடியுள்ளார்.

           " ரமண   பகவானே !     நீரே   எம்முள்    இருந்து   .......இதயத்தை   நோக்கி   எம்மை   ஆகர்ஷிப்பீராக ! "  இதுவே   நமது   பிரார்த்தனையும்    கூட .......!